Zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem – czy da się coś z tym zrobić?

Za popełnione przestępstwo mogą zostać wymierzone różnorakie kary. Zgodnie z Kodeksem karnym mamy 5 rodzajów kar – grzywnę, ograniczenia wolności (tzw. prace społeczne), pozbawienie wolności, 25 lat pozbawienia wolności oraz dożywotnie pozbawienie wolności. Trzy ostatnie kary mają, oczywiście, tożsamy charakter, jednakże ze względu na szczególny charakter dwóch ostatnich, zostały one ujęte jako odrębne kategorie kar, zaś ich wymierzenie jest możliwe jedynie za popełnienie najpoważniejszych przestępstw. W przypadku mniej poważnych przestępstw spotkać się niekiedy można z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności. Jest to możliwe, jeżeli spełnione są przesłanki wymienione w art. 69 Kodeksu karnego (k.k.), w tym podstawowym wymogiem jest, aby wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała roku. Wówczas, mówiąc kolokwialnie, sprawca w okresie próby musi „pilnować się”, aby ponownie nie naruszyć porządku prawnego, gdyż oprócz tego, że zostanie wobec niego wówczas wszczęte kolejne postępowanie karne, istnieje możliwość odwieszenia wykonania orzeczonej wcześniej kary. Może to nastąpić w wyznaczonym przez Sąd w wyroku okresie próby oraz najpóźniej do 6 miesięcy po jej zakończeniu. W praktyce często dana osoba jest wręcz zdziwiona, kiedy np. wraca z zagranicy do Polski i zostaje zatrzymana, a także jednocześnie dowiaduje się, że ma trafić do więzienia. Często pojawia się wówczas poczucie bezradności i pytanie – czy można coś z tym zrobić?

Zarządzenie wykonania kary

Z zarządzeniem wykonania kary mamy do czynienia wtedy, gdy wobec danej osoby orzeczono karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, zaś skazany w okresie próby zachowa się w sposób nakazujący sądowi rozważenie czy zachodzą przesłanki do zarządzenia wykonania kary. Ponadto, zgodnie z art. 75 § 4 Kodeksu karnego (dalej: k.k.) zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Ustawodawca przewidział sytuacje, które obligują sąd do zarządzenia wykonania kary (tzw. obligatoryjne zarządzenie) oraz takie, które są pozostawione do uznania sądu (tzw. fakultatywne zarządzenie).