Zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem – czy da się coś z tym zrobić?

Za popełnione przestępstwo mogą zostać wymierzone różnorakie kary. Zgodnie z Kodeksem karnym mamy 5 rodzajów kar – grzywnę, ograniczenia wolności (tzw. prace społeczne), pozbawienie wolności, 25 lat pozbawienia wolności oraz dożywotnie pozbawienie wolności. Trzy ostatnie kary mają, oczywiście, tożsamy charakter, jednakże ze względu na szczególny charakter dwóch ostatnich, zostały one ujęte jako odrębne kategorie kar, zaś ich wymierzenie jest możliwe jedynie za popełnienie najpoważniejszych przestępstw. W przypadku mniej poważnych przestępstw spotkać się niekiedy można z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności. Jest to możliwe, jeżeli spełnione są przesłanki wymienione w art. 69 Kodeksu karnego (k.k.), w tym podstawowym wymogiem jest, aby wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała roku. Wówczas, mówiąc kolokwialnie, sprawca w okresie próby musi „pilnować się”, aby ponownie nie naruszyć porządku prawnego, gdyż oprócz tego, że zostanie wobec niego wówczas wszczęte kolejne postępowanie karne, istnieje możliwość odwieszenia wykonania orzeczonej wcześniej kary. Może to nastąpić w wyznaczonym przez Sąd w wyroku okresie próby oraz najpóźniej do 6 miesięcy po jej zakończeniu. W praktyce często dana osoba jest wręcz zdziwiona, kiedy np. wraca z zagranicy do Polski i zostaje zatrzymana, a także jednocześnie dowiaduje się, że ma trafić do więzienia. Często pojawia się wówczas poczucie bezradności i pytanie – czy można coś z tym zrobić?

Zmiany w Kodeksie postępowania karnego – przyspieszenie procesu. Część I

W sierpniu 2019 roku uchwaloną kolejną już w ostatnich latach nowelizację przepisów Kodeksu postępowania karnego (dalej: KPK). Mają one, w założeniu, prowadzić do przyspieszenia procesów karnych. Zostały one wprowadzone m. in. na kanwie znanej wszystkim sprawy Amber Gold, w której od kilku miesięcy trwa odczytywanie przez sędzię wyroku ze względu na znaczną ilość postawionych zarzutów, wielość pokrzywdzonych oraz ogólną obszerność akt i samego wyroku. Większość ze zmian wchodzi w życie dnia 5 października 2019 roku.

Pomówienie a odpowiedzialność karna

            Przestępstwo pomówienia (zniesławienia) jest stypizowane w art. 212 Kodeksu karnego. Zgodnie z § 1 tego artykułu, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

Prawo do odmowy złożenia zeznań – art. 182 KPK

Zgodnie z art. 177 § 1 Kodeksu postępowania karnego (k.p.k.) każda osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek stawić się na wezwanie i złożyć zeznania. Od reguły tej kodeks przewiduje jednak wyjątki. Są to sytuacje kiedy świadek może odmówić złożenia zeznań lub odpowiedzi na konkretne pytania. Ustawodawca przewidział taką możliwość, aby zapobiec koniecznoś ci zeznawania przeciwko osobom najbliższym.